We hebben met Revenge of the Nerds Academy twee Summerschools gehouden deze zomer. Eén in Amstelveen en één in Utrecht Leidsche Rijn. Als cijfer gaven de deelnemers het een 9,8 gemiddeld, en zo voelde het voor ons als begeleiders en instructeurs ook. Wat hebben we een lol gehad met de kinderen! Wat zijn we vaak verrast. Wat hebben we veel van ze geleerd, en wat ging het allemaal vanzelf! Waarom ging het zo vanzelf, en wat viel ons op bij deze groep kinderen?
Sociale cohesie
Vooraf had ik met twee moeders contact die zich een beetje zorgen maakten: hun kind viel regelmatig buiten de groep bij activiteiten of op school. Ik beloofde het te monitoren, maar gaf aan dat ik me weinig zorgen maakte. Dat was terecht: deze kinderen pasten naadloos bij elkaar. Dat wil niet zeggen dat ze allemaal hetzelfde waren, integendeel, maar ze hadden wel een soort basiswijsheid en zorgvuldigheid die zorgde dat, mocht er eens een kind uit de bocht vliegen, dat direct door de anderen gecorrigeerd werd als niet aardig of niet leuk. Er was een natuurlijke neiging tot elkaar helpen. Zonder dat wij hoefden te vragen gingen de kinderen die het al snapten regelmatig even naast een kind zitten wat ergens moeite mee had, om het uit te leggen. Leeftijd was daarbij irrelevant. Als je beter was, en 7 jaar oud, dan hielp je iemand van 11. Dat kon gewoon.
Creativiteit
Het was grappig om te zien hoe de kinderen geprikkeld werden door het feit dat ze zelf mochten creëren. Sommigen gebruikten nog wel poppetjes en backgrounds uit de Scratch stal (en dat zijn er ook best een heleboel), maar veel kinderen wilden hun eigen figuren van het internet halen, of een eigen figuur zelf tekenen. Het mooie van Scratch is dat daar ook ruimte voor is. Er zijn echt ware kunstwerken gemaakt door sommige kinderen! Kennelijk is de drang om zelf te creëren groot (wat dan direct weer het succes van een spel als Minecraft verklaard).
Gezien worden
Er zat een aantal kinderen bij die niet gewend waren om bewonderd te worden voor hun kennis of vaardigheden. En dat gebeurde hier wel. Zo waren er 2 kinderen ontzettend goed in het ontcijferen van encryptie, waar ze met ontzag voor werden aangekeken door de anderen. Ook wel eens leuk, dat de rest snapt dat wat jij kan heel gaaf is ?.
Uitdaging = fijn!
Heel opvallend was het verschil in reactie op uitdagende opdrachten. Deze groepen gingen helemaal los als de opdracht moeilijk was. Zeker als de moeilijkheidsgraad werd opgebouwd. We hebben ze een keer gedwongen met lunch moeten sturen, omdat ze niet uit een vraagstuk kwamen, en niet wilden dat wij ze de oplossing vertelden!
Wat voor ons het allerleukst was, was het tomeloze enthousiasme van de kinderen. Soms hoorden we het van de ouders (hij stond al om 7 uur naast mijn bed te stuiteren), en soms van de kinderen zelf. Ze waren echt heel gedreven om te komen leren en creëren, elke dag weer. En niets is leuker dan kinderen iets bijbrengen wat ze zelf ook graag willen weten!
Volgend jaar weer!
Ook enthousiast geworden? Bekijk hier onze programmeerweekends en onze 3-daagse herfstschool of schrijf je in voor onze nieuwsbrief.